Η ηρεμία πριν την τρικυμία?...

Όλα είναι επικίνδυνα ήρεμα τώρα τελευταία,κάτι που μου δημιουργεί επιπλέον ερωτηματικά σχετικά με το διανοητικό επίπεδο των Ελλήνων εν γένει.Απο μικρός άκουγα ότι οι Έλληνες είναι αγρίμια,είναι λιοντάρια,είναι σκυλιά κλπ,κλπ.Νομίζω όμως ότι έχω καταλήξει πλέον στο τρισχαριτωμένο κατα τ´άλλα ζωντανό με το οποίο μπορώ πλέον με σιγουριά να μας παρομοιάσω:Χρυσόψαρο....ο νοών νοείτω.

Millenium και πρασινα αλογα

Καθομαι και χαζεύω κατι ηλίθια βίντεο κλιπς της Britney Spears  στο MTV  και αναπολώ εκείνη τη  περίοδο 1999-2000 οπου όλος ο κόσμος έδειχνε πιο όμορφος(τουλάχιστον στα μάτια μου),έτοιμος για αλλαγές,γεμάτος αισιοδοξία και ελπίδα για κάτι καλύτερο.Σχεδόν μια δεκαετία μετά όλα αυτά φαντάζουν τόσο μακρινά και μάταια, τόσο άσκοπα και επικίνδυνα ήρεμα.Τί στο καλό συνέβη και ξαφνικά ενώ κανείς δεν είναι ευχαριστημένος και ικανοποιημένος  με αυτά που βλέπει και ακούει κάθε μέρα και μάλιστα περισσότερο απο κάθε άλλη φορά τα τελευταία 30 χρόνια,όλοι κάνουν σαν να μην συμβαίνει τίποτα?Γιατί όλοι προσποιούνται ότι βρίσκονται σε ένα τεράστιο πάρτυ που δεν θα τελειώσει ποτέ,ακόμα και αν έχουν πληρώσει στην είσοδο με δανεικά? 

Βάλτε να πιούμε.....

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο σ αυτή τη μίζερη χώρα που ζούμε είναι ότι ενώ είμαστε εμείς κι εμείς δεν μπορούμε ποτέ να συντονιστούμε σωστά,να δράσουμε ομαδικά και ενιαία και να πετύχουμε επιτέλους αυτή τη ρημάδα την μαζικότητα που τόσα χρόνια πιπιλίζεται απο τα στόματα των εχόντων και μη.Είναι πραγματικά άξιον απορίας το γιατί όλο τον Δεκέμβρη που έβραζε όλη η Ελλάδα,οι αγρότες δεν έκαναν κάποια κίνηση λες και ένα μήνα πριν τα προβλήματα δεν υπήρχαν,και εξίσου αξιοθαύμαστο είναι το ότι σήμερα που πάλι όλη η Ελλάδα βράζει ,οι φοιτητές έχουν κλειστεί για μια ακόμη φορά στο καβούκι τους περιμένοντας κανά περιστατικό σαν του Δεκέμβρη για να τους πυροδοτήσει.(Η λέξη περιστατικό δεν χρησιμοποιείται με την έννοια της τυχαιότητας αλλά της χρονικότητας).Πόσα μπορεί κανείς να περιμένει απο ένα λαό σ αυτή την άθλια κατάσταση?Πόσο μπορεί να ελπίζει,πως μπορεί κάποιος να πιστέψει στη δύναμη των ανθρώπων,στη δύναμη των κινήτρων,στη δύναμη του αιτίου και του αποτελέσματος ,του κοινωνικού αιτίου και της κοινωνικής αντίδρασης και ανάδρασης?Πάντα είχαμε το πρόβλημα του διαχωρισμό και της εμφύλιας έριδας,αλλά πλέον είναι φανερό ότι τα προβλήματα δεν έχουν να κάνουν με κομματικούς χρωματισμούς αλλά κοινωνικές πρακτικές αλλά και κοινωνική μέθη που έχει ως αποτέλεσμα και την ελλάτωση των κοινωνικών μας αντανακλαστικών.....Μάλλον βρήκα μία σχέση αιτίου και αιτιατού...μου αρκεί(?)