Οι Άνθρωποι που Κύκλωσαν το Άλφα
Αν και το κομμάτι της έρευνας και της συγγραφής είναι προσωπικό, η προσπάθεια αυτή δε θα γινόταν να τελεσφορήσει χωρίς τη συλλογική συνεισφορά πολλών συντρόφων και συντροφισσών.
Επαφές, μεταφράσεις, σχόλια, επιμέλεια, σελιδοποίηση, χρηματοδότηση και οτιδήποτε άλλο χρειάστηκε μέχρι να φτάσει το βιβλίο στο τυπογραφείο προσφέρθηκαν ανιδιοτελώς από τους ανθρώπους που συνεργάστηκαν για αυτή την έκδοση.
Δυστυχώς, τεχνικά προβλήματα απέτρεψαν την εκτύπωση του βιβλίου από την τυπογραφική κολεκτίβα Rotta, γεγονός που θα ολοκλήρωνε με τον καλύτερο τρόπο την έκδοση και διανομή αυτού του βιβλίου σχεδόν αποκλειστικά από διαδικασίες και πρόσωπα του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου.
Το βιβλίο κυκλοφορεί χωρίς αντίτιμο και διατίθεται από καταλήψεις, στέκια και ανοιχτούς πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους. Όπως αναφέρεται και στην έκδοση, η έλλειψη αντιτίμου δεν προκύπτει από μια αγάπη για το τσάμπα.
Προκύπτει από μια άρνηση των συντελεστών του βιβλίου να τιμολογήσουν την προσπάθειά τους και -κυρίως- την ανεκτίμητη ιστορία των ανθρώπων που πρωταγωνιστούν στις σελίδες του.
Το κόστος εκτύπωσης του βιβλίου καλύφθηκε από συνεισφορές συντρόφων και συντροφισσών, αναλήφθηκε ως προσωπική υποχρέωση και δεν θα τους επιστραφούν τα χρήματα. Παρ’ όλα αυτά, επιθυμείται η ελεύθερη οικονομική συνεισφορά των ανθρώπων που θα το προμηθευτούν. Το σύνολο των εσόδων από τη διανομή του βιβλίου θα διατεθεί για την κάλυψη αναγκών κρατούμενων συντρόφων.
Δυστυχώς, οι ανάγκες αυτές είναι μεγάλες και απαιτούν τη γενναία συνδρομή όλων των αλληλέγγυων συντρόφων από το περίσσευμα ή το υστέρημά τους. Αν και η υλική πλευρά της αλληλεγγύης έχει μια πιο απτή μορφή, όλοι οφείλουμε να θυμόμαστε ότι οι φυλακισμένοι αναρχικοί είναι ζωντανό κομμάτι του κινήματός μας και πρέπει να συμμετέχουν στις προσπάθειές μας και να βοηθάμε το έλλειμα επικοινωνίας που επιχειρεί να τους επιβάλλει το κράτος με τον εγκλεισμό τους.
Ο πρόλογος του Οι Άνθρωποι που Κύκλωσαν το Άλφα είναι γραμμένος από τον Γιάννη Δημητράκη μέσα από τις φυλακές του Δομοκού. Η στόχευση της κρατικής καταστολής προς το πρόσωπο του Γιάννη, αλλά και προς αυτά πολλών ακόμη συντρόφων που έχουν συλληφθεί το τελευταίο διάστημα, καθιστά επιτακτική την ενεργητική αλληλεγγύη του κινήματος προς όλους/ες τους/τις κρατούμενους/ες, ώστε να επιταχύνουμε τη στιγμή που θα επιστρέψουν δίπλα μας (ή που θα καταστρέψουμε τις φυλακές!)
Το βιβλίο αυτό δε θα διακινηθεί από εμπορικά βιβλιοπωλεία. Όποιος θέλει να το προμηθευτεί, θα πρέπει να επισκεφθεί το πλησιέστερο αντιεξουσιαστικό στέκι ή κατάληψη ή ελεύθερο πολιτικό ή κοινωνικό χώρο σε αυτόν. Στο site αυτό θα δημιουργηθεί μια λίστα με όλους αυτούς τους χώρους.
Σκοπός αυτής της κίνησης, πέρα από το να ενισχύσει μια αντιεμπορευματική λογική, είναι να αναδείξει τη σημασία και τον πολύμορφο ρόλο των συλλογικών πολιτικών εγχειρημάτων μέσα στην κοινωνία.
Παράλληλα θα γίνουν και πολλές παρουσιάσεις του βιβλίου σε διάφορες πόλεις της χώρας, οι οποίες θα συνοδευτούν και από την προβολή ενός βίντεο με πρωτογενές υλικό από την έρευνα για το βιβλίο.
Οποιαδήποτε απορία, σχόλιο, πληροφορία ή άποψη γύρω από το βιβλίο, τη διανομή κ.λπ. μπορεί να αποσταλεί στο aftoipoukyklosantoalfa[at]gmail.com και στο alfa[at]espiv.net .
Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010
Τρίτη 8 Ιουνίου 2010
Τίποτα δε πάει χαμένο
Δεν είχα σκοπό να ξαναγράψω....ποιός ο λόγος αλλωστε;Καθόμουν και χάζευα τα πρώτα μου πόστς και προσπαθούσα μέσα μου να νιώσω όπως τη στιγμή που τα έγραφα,να θυμηθώ τι με ωθούσε σ'αυτή τη διαδικασία,ποιό ήταν το καύσιμο μου και τι στο καλό περίμενα απο αυτό....Με πίκρα διαπίστωσα βέβαια ότι ενώ τότε πίστευα ότι μ' αυτό που κάνω βάζω ένα μικρό λιθαράκι στο να γίνουμε όλοι,συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος ,λίγο περισσότερο άνθρωποι,κάπου στην πορεία λιγοψύχησα,έχασα την πίστη μου όχι μόνο στους άλλους αλλά και σε μένα τον ίδιο,πιάστηκα σα το ποντίκι στη φάκα του hype των ημερών το οποίο προβλέπει μαζικό πανικό,αποχαύνωση(κλασικό και άκρως αποτελεσματικό όπλο),ατομικισμό,εγωκεντρισμό και κυρίως φόβο...φόβο για την αλλαγή,φόβο για την ίδια σου τη ζωή,φόβο για το άλμα όταν βλέπεις απο κάτω το γκρεμό,φόβο για τα χαμένα σου όνειρα και την βιασθείσα με τον πιό βάναυσο τρόπο αξιοπρέπεια σου.Μακάρι να μη χρειαστεί ποτέ να ατενίσουμε μπροστά μας,κάτω απ'τα πόδια μας γκρεμό στην προσπάθεια για κάτι καλύτερο.Αλλά αν χρειαστεί, καλώς να έρθει.Όλοι μαζί.Τίποτα δε πάει χαμένο.Καλώς σας (ξανα)βρήκα αδέρφια.....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
