Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Βάλτε να πιούμε.....

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο σ αυτή τη μίζερη χώρα που ζούμε είναι ότι ενώ είμαστε εμείς κι εμείς δεν μπορούμε ποτέ να συντονιστούμε σωστά,να δράσουμε ομαδικά και ενιαία και να πετύχουμε επιτέλους αυτή τη ρημάδα την μαζικότητα που τόσα χρόνια πιπιλίζεται απο τα στόματα των εχόντων και μη.Είναι πραγματικά άξιον απορίας το γιατί όλο τον Δεκέμβρη που έβραζε όλη η Ελλάδα,οι αγρότες δεν έκαναν κάποια κίνηση λες και ένα μήνα πριν τα προβλήματα δεν υπήρχαν,και εξίσου αξιοθαύμαστο είναι το ότι σήμερα που πάλι όλη η Ελλάδα βράζει ,οι φοιτητές έχουν κλειστεί για μια ακόμη φορά στο καβούκι τους περιμένοντας κανά περιστατικό σαν του Δεκέμβρη για να τους πυροδοτήσει.(Η λέξη περιστατικό δεν χρησιμοποιείται με την έννοια της τυχαιότητας αλλά της χρονικότητας).Πόσα μπορεί κανείς να περιμένει απο ένα λαό σ αυτή την άθλια κατάσταση?Πόσο μπορεί να ελπίζει,πως μπορεί κάποιος να πιστέψει στη δύναμη των ανθρώπων,στη δύναμη των κινήτρων,στη δύναμη του αιτίου και του αποτελέσματος ,του κοινωνικού αιτίου και της κοινωνικής αντίδρασης και ανάδρασης?Πάντα είχαμε το πρόβλημα του διαχωρισμό και της εμφύλιας έριδας,αλλά πλέον είναι φανερό ότι τα προβλήματα δεν έχουν να κάνουν με κομματικούς χρωματισμούς αλλά κοινωνικές πρακτικές αλλά και κοινωνική μέθη που έχει ως αποτέλεσμα και την ελλάτωση των κοινωνικών μας αντανακλαστικών.....Μάλλον βρήκα μία σχέση αιτίου και αιτιατού...μου αρκεί(?)